Metruk Binada Yaşam Savaşı Veriyor!

Kiraz İlçe merkezine 3  kilometre uzaklıkta bulunan Suludere  Mahallesinde köye ait atıl metruk binada yaşayan 74 yaşındaki Şerife Ersoy burada elektriksiz, susuz, tuvalet, banyo gibi bir çok ihtiyacından mahrum bir şekilde  yaşam  savaşı veriyor.

Yaklaşık 20 yıl önce eşini  kaybettiğini ve bundan 10 yıl kadar önce tek oğlunu kaybetmesi sonucu yalnız  bir yaşama  sürüklendiğini ifade eden Şerife Ersoy 2 ay kadar önce köyde atıl  ve metruk binaya  sığındığını ifade ederek “Eşim Musa’yı  yaklaşık  20  yıl önce kaybettikten sonra, 10 yıl  önce de  Antalya’da çalışan  tek oğlumu  kaybettim.  Burada bu kadar imkansızlıklara  rağmen  elimden geldiği  kadar  hayatta kalmaya  ve ayakta  durmaya çalışıyorum. Yaşadığım bu acılardan sonra evin bakacak  erkeği, kalmayınca  tek başıma  yaşam  mücadelesi vermeye  başladım. Köyde bazı  tanıdıkların  evinde kiminde  10  gün kiminde  1 ay duruyordum. Korona Virüs salgınından sonra artık  yaşayacak  bir yer bulamayınca  Suludere Mahallesi parkında olan  metruk 10 metrekarelik bir yere  sığındım. Ancak burada havanın soğuk  olması ve yaşadığım  bu yerde  kapı ve  pencere  camlarının  bulunmaması  nedeniyle çok üşüyorum.  Ayrıca  burada  tuvalet bulunmaması nedeniyle   en yakın  camiye gitmek  zorundayım.” İfadelerinde  bulundu.

“KİRAZ’A KADAR GİDEMEDİĞİM İÇİN MUHTARDAN YARDIM İSTEMİŞTİM”

Geçtiğimiz  günlerde  köyün muhtarına giderek yardım isteyerek  yaşadığı  yerin  kapı ve pencere  camlarının takılmasını istediğini  dile  getiren Ersoy Köy Muhtarının kendisini bu şekilde yaşadığını görmesine karşı ilgilenmediğini iddia  ederken “Köyde yaşayan  tek kardeşim var.  Son  olarak onun  evinde bir süre yaşadıktan sonra  atıl 10 metrekarelik olan  ve eskiden çay ocağı olarak kullanılan elverişsiz  yerde,  normal olmayan  şartlarda,  yaşamımı sürdürmeye çalıştığım  gibi normal insanlar  gibi  burada ihtiyaçlarımın hiçbirini  karşılayamıyorum. Benim  devlet  yetkililerinden  tek istediğim bu  metruk  binaya bir kapı bir de  pencere  camı  taksınlar. Geceleri çok üşüyorum. Ayrıca  burada yaşadığım binanın  hemen önünde 1,5 metrelik bir çukur var. Buraya  geceleri  düşmekten çok korkuyorum.  Bazı komşularımız hayvan terslerini binanın  5 metre yakınına  atıyorlar.  Burada  bu kokularla  yaşamak  zorunda kalıyorum. Şu  anda  beni hayatta  tutan üç aydan üç aya aldığım yaşlılık aylığım var. Başka da bir kuruş  gelirim yok”

“ÇAMAŞIR, BULAŞIĞINI VE YEMEĞİNİ HAVUZDA YAPMAYA ÇALIŞIYOR.”

Hayat şartlarında olumsuzluklara  karşı  yaşam savaşı  verdiğini  dile  getiren  Ersoy  elektrik ve susuz  hayatın yanında zorluklarla  yaşam  savaşı  verdiğini ifade ederken “Burada  yaşamak zorundayım. Başka  gidecek  yerimde  yok. Burada  çamaşır ve bulaşık ihtiyacımı Caminin  suyunu kullanarak  ufak havuz içinde   yıkamaya çalışıyorum. Bazen  duyarlı komşularımız yemek  getiriyorlar. Normal  günlerde eğer kimseden yemek gelmezse  havuz içinde  ufak piknik tüpüyle kendime yemek hazırlamaya çalışıyorum.” Dedi..

Haber : Turgay  Konuralp