Metruk Binada Yaşam Savaşı Veriyor!
Kiraz İlçe merkezine 3 kilometre uzaklıkta bulunan Suludere Mahallesinde köye ait atıl metruk binada yaşayan 74 yaşındaki Şerife Ersoy burada elektriksiz, susuz, tuvalet, banyo gibi bir çok ihtiyacından mahrum bir şekilde yaşam savaşı veriyor.
Yaklaşık 20 yıl önce eşini kaybettiğini ve bundan 10 yıl kadar önce tek oğlunu kaybetmesi sonucu yalnız bir yaşama sürüklendiğini ifade eden Şerife Ersoy 2 ay kadar önce köyde atıl ve metruk binaya sığındığını ifade ederek “Eşim Musa’yı yaklaşık 20 yıl önce kaybettikten sonra, 10 yıl önce de Antalya’da çalışan tek oğlumu kaybettim. Burada bu kadar imkansızlıklara rağmen elimden geldiği kadar hayatta kalmaya ve ayakta durmaya çalışıyorum. Yaşadığım bu acılardan sonra evin bakacak erkeği, kalmayınca tek başıma yaşam mücadelesi vermeye başladım. Köyde bazı tanıdıkların evinde kiminde 10 gün kiminde 1 ay duruyordum. Korona Virüs salgınından sonra artık yaşayacak bir yer bulamayınca Suludere Mahallesi parkında olan metruk 10 metrekarelik bir yere sığındım. Ancak burada havanın soğuk olması ve yaşadığım bu yerde kapı ve pencere camlarının bulunmaması nedeniyle çok üşüyorum. Ayrıca burada tuvalet bulunmaması nedeniyle en yakın camiye gitmek zorundayım.” İfadelerinde bulundu.
“KİRAZ’A KADAR GİDEMEDİĞİM İÇİN MUHTARDAN YARDIM İSTEMİŞTİM”
Geçtiğimiz günlerde köyün muhtarına giderek yardım isteyerek yaşadığı yerin kapı ve pencere camlarının takılmasını istediğini dile getiren Ersoy Köy Muhtarının kendisini bu şekilde yaşadığını görmesine karşı ilgilenmediğini iddia ederken “Köyde yaşayan tek kardeşim var. Son olarak onun evinde bir süre yaşadıktan sonra atıl 10 metrekarelik olan ve eskiden çay ocağı olarak kullanılan elverişsiz yerde, normal olmayan şartlarda, yaşamımı sürdürmeye çalıştığım gibi normal insanlar gibi burada ihtiyaçlarımın hiçbirini karşılayamıyorum. Benim devlet yetkililerinden tek istediğim bu metruk binaya bir kapı bir de pencere camı taksınlar. Geceleri çok üşüyorum. Ayrıca burada yaşadığım binanın hemen önünde 1,5 metrelik bir çukur var. Buraya geceleri düşmekten çok korkuyorum. Bazı komşularımız hayvan terslerini binanın 5 metre yakınına atıyorlar. Burada bu kokularla yaşamak zorunda kalıyorum. Şu anda beni hayatta tutan üç aydan üç aya aldığım yaşlılık aylığım var. Başka da bir kuruş gelirim yok”
“ÇAMAŞIR, BULAŞIĞINI VE YEMEĞİNİ HAVUZDA YAPMAYA ÇALIŞIYOR.”
Hayat şartlarında olumsuzluklara karşı yaşam savaşı verdiğini dile getiren Ersoy elektrik ve susuz hayatın yanında zorluklarla yaşam savaşı verdiğini ifade ederken “Burada yaşamak zorundayım. Başka gidecek yerimde yok. Burada çamaşır ve bulaşık ihtiyacımı Caminin suyunu kullanarak ufak havuz içinde yıkamaya çalışıyorum. Bazen duyarlı komşularımız yemek getiriyorlar. Normal günlerde eğer kimseden yemek gelmezse havuz içinde ufak piknik tüpüyle kendime yemek hazırlamaya çalışıyorum.” Dedi..
Haber : Turgay Konuralp