Göztepe ve Altay…

Futbolumuzun İzmir temsilcisi iki güzide kulüp…

Geçtiğimiz hafta sonu futbol maçı var sanmıştık ama yanılmışız.

Soruyorum şimdi:

Göztepe’ye ve Göztepeliye, Altay’a ve Altaylıya yakıştı mı?

Pek çok konuda ilk olan ve örnek olan İzmir’imize yakıştı mı?

Türk futboluna yakıştı mı?

Ülkemize, ülke insanına yakıştı mı?

Hayır, yakışmadı. Hem de hiç yakışmadı.

Futbolda gündem Katar-2022 Dünya Kupası iken hafta sonunda gözler bir anda İzmir’e, Göztepe-Altay 1. Lig Karşılaşmasına çevrildi. İnsan bir futbolsever olarak tarihiyle, taraftarlarıyla, özgün kültürleriyle futbol dünyamızda önemli yer edinmiş iki güzide kulübün futbol karşılaşmasında spor adına, dostluk, barış ve kardeşlik adına güzellikler beklerken henüz maçın başlarında akıl almaz olaylar oldu ve maç tatil edildi. Basında çıkan haberlere göre Göztepeli taraflar üzerine atılan işaret fişeği, Altay kalecisine yine bir taraftarın korner bayrak direği ile saldırıp kafasına vurması akıl alacak gibi değil. Eğer bir temaşa olayı olan sporu bu noktalara getirdiyseniz bırakın kardeşim sporu mporu! Orada dursun, uzak olsun sizin yapacağınız maç. İstemiyoruz. Bu olayla en geri ülkelerde bile olmuyor. En holigan olarak nitelendirdiklerimizde bile yok. Nedir sizin derdiniz? Eğer çoksa gidin stat dışında çözün. Spora kavga karıştırmayın, kan bulaştırmayın, kin ve nefret tohumları atmayın. Buna hakkınız yok.

Her şeye karşın televizyon ekranlarında yıllardır mafya filmleri izleyen, kurşun sıkmanın adam öldürmenin sıradan gösterildiği diziler, sözde tarih dizileri diye kılıçla adam kesmekten başka bir şey gösterilmeyen bir ülke ortamında bu olayları normalden görmeyiz. Ortada bir insanın canına kastetmişlik varsa, bile bile yaralanmaya ya da daha da kötüsü ölümlere kadar gidebilecek işaret fişeği atma sıradan bir olaymış gibi kabul ediliyorsa biz spor falan istemiyoruz. Böyle spor olmaz da olmaz böyle taraftarlık da…

Maddi sıkıntın varsa, sağlık sorunların varsa ya da ne bileyim başka rahatsız olduğun konular varsa bunların çözüm yeri, deşarj olma yeri statlar, tribünler, maçlar olamaz, olmamalı da.

Bazı tribünlerden yükselen taraftar tezahüratlarında bile o kadar düşündürücü sloganlar var ki insanın kanını donduran türden. Neymiş efendim, “Ölmeye, ölmeye, ölmeye geldik.” Sanki vatanının kurtarmak için savaş yapıyorsun.

Neymiş efendim damarını kesseler kanı bilmem hangi renk akarmışmış.

Vur kır parçala, bu maçı kazanmış. Adam gibi futbolunu oyna da sen de izleyenler de spor zevki alsın. Savaşta mısın? Kime vuruyorsun, niçin kırıyorsun? Değer mi?

Sözde profesyonel adam senin bir arada görme şansının bile olmadığı çantalar dolusu parasını alıyor dasana ne oluyor? Bunların zararından başka sana kalan ne?

Tribünlerde bu tür istenmeyen olayları çıkaranlar adliyelik olacaklarını acaba hiç düşünmüyorlar mı? Bu ülkede yaslar varsa zaten ilgili mercilerce gereken mutlaka yapılacak, suçlular cezasını çekecektir. Değer mi bir maç için?

Zaten son dönemlerde üst düzey bakımından gerek kulüp gerekse milli takım düzeyinde Avrupa’da dip yapmış bir futbolumuz var, bunu daha da gerilere götürmeyelim. Katar-2022’de bizden daha zayıf takımların mücadele ediyor olması, bizim orada bile bulunamamamız içimizi acıtmıyor mu?

Akılları başında birer sporsever olarak bizlere sporun güzellikleri lazım. Çirkinlikleri, kötülükleri değil. Spora ilgiliysek, hatta bir şekilde yapıyorsak, yapanıyla ve izleyeniyle lütfen Atatürk’ün sözünü örnek alalım, kendimize kılavuz dinelim. Ne diyordu büyük önder?

“Ben sporcunun zeki, çevik ve aynı zamanda ahlâklısını severim.”

İşte spordaki o ahlâkı zor da olsa tüm yaşantımıza yayalım.