Mondros’tan beri 2 yıllık süre sonunda imzalan bu antlaşma aslında bırakın direnmeyi, teslimiyeti kaleme almış olmuyor muydu!Dolayısıyla “Yunan’ın işgal ettiği toprakların daha sonra kurtarılabileceği” tezinin ne kadar sakat olduğu ortadadır.Böyle bir durumda özellikle Damat Ferit’in başında olduğu hükümetler ve padişah ne yapıyordu?İradelerini emperyalistlere teslim etmiş, onların lütfuna sığınmışlardı. Milleti örgütlemeden lütufla ülke kurtarılabilir mi!

“Mustafa Kemal Paşa, kendisini vatanı kurtarması için gönderen padişaha hainlik etti” veya “Atatürk de bizim Vahdettin de bizim” diyen kesimler, milli mücadelenin başarısında Vahdettin’in de payı olduğunu belirtiler. Bunlardan kimisi Mustafa Kemal Paşa’nın görevden alınmasını, sonrasında İstanbul Hükümeti’nin 11 Mayıs 1920’de Paşa’yı ve kimi milli mücadele önderini idama mahkûm edip padişah Vahdettin’in de idam kararlarını 24 Mayıs 1920’de onaylamasını “hata”, “ayıp” saymaktadır. Buna rağmen Vahdettin’i “hain” görmemekte ve “Vahdettin de bizim” diyebilmekteler. Murat Bardakçı bunla ilgili “Bir Devlet Operasyonu: 19 Mayıs” adlı bir kitap bile yazmıştır.Devlet operasyonudur elbette. Hükümetin imzası, padişahın onayı olmadan resmi bir görevle Atatürk, Samsun’a gidemezdi. Mesele neden gönderildiğidir. Atatürk, “Nutuk” adlı eserinde bunun Türklerin elindeki silahları alarak dirençlerini kırmak için olduğunu belirtir. Bandırma Vapuru ile yola çıkmadan önce Yıldız Sarayı’nda Vahdettin’i ziyaretiyle ilgili Atatürk’ün şu anısını nakletmektedir.Vahideddin, hiç unutmayacağım şu sözlerle konuşmaya başladı.Paşa, paşa, şimdiye kadar devlete çok hizmet ettin. Bunların hepsi artık bu kitaba girmiştir. Elini demin bahsettiğim kitabın üstüne bastı ve ilâve etti. Tarihe geçmiştir.O zaman bunun bir tarih kitabı olduğunu anladım. Dikkatle ve sükûnla dinliyordum. Bunları unutun, dedi. Asıl şimdi yapacağın hizmet hepsinden mühim olabilir. Paşa, devleti kurtarabilirsin!.Kendisine basit cevaplar verdim. Hakkımdaki teveccüh ve itimada arz-ı teşekkür ederim. Elimden gelen hizmette kusur etmeyeceğime emniyet buyurunuz.Merak buyurmayın efendimiz, dedim. Nokta-i nazar-ı şâhânenizi (görüşünüzü, düşüncenizi) anladım. İrâde-i seniyeniz (emriniz) olursa hemen hareket edeceğim ve bana emir buyurduklarınızı bir an unutmayacağım.Muvaffak ol!’ hitâb-ı şahânesine mazhar olduktan sonra, huzurundan çıktım.Samsun operasyonu işte böyle başladı ama Mustafa Kemal Paşa ile sarayın ve Bâbıâlî’nin ilişkileri sonraki aylarda giderek bozuldu.

İlişkilerin içinden çıkılmaz hal aldığı günlerde İstanbul’un verdiği ve tarihimiz bakımından büyük “ayıp” teşkil eden bazı kararların belgelerini de yine bu sayfada görebilirsiniz.Aynı diyalog 12. sınıf “İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük” ders kitabında da var.Belgeler Atatürk’ün görevden alınması, madalyalarının alınması, vb. Görüldüğü gibi Vahdettin için en fazla “ayıp” kelimesi kullanılıyor. Oysa Atatürk Nutuk’ta “alçak”, “hain” der. Dahası Bardakçı bu diyalogun devamını yansıtmalıydı. Çünkü devamında Atatürk’ün Samsun’a neden gönderildiği yazıyor. Atatürk’ten dinleyelim.

“Bu son sözlerden hayrete düştüm. Acaba Vahdettin benimle samimi mi konuşuyor? O Vahdettin ki ecnebi hükümetlerin yüzüncü derece aletleri ile temas arayarak devletini ve saltanatını kurtarmaya çalışıyordu, bütün yaptıklarından pişman mı idi? Aldatıldığını mı anlamıştı? Fakat böyle bir tahmin ile başka bahislere girişmeyi tehlikeli addettim. Kendisine basit cevaplar verdim: ‘–Hakkımdaki teveccüh ve itimada arz-ı teşekkür ederim. Elimden gelen hizmette kusur etmeyeceğime emniyet buyurunuz.’ Söylerken, kafamdaki muammayı da halletmeye uğraşıyordum. Çok iyi anladığım, veliahtlığında, padişahlığında bütün his ve fikirlerini, temayüllerini, sahtekarlıklarını tanıdığım adamdan nasıl yüksek ve asil bir hareket bekleyebilirdim? Memleketi kurtarmak lazımdır, istersem bunu yapabilirmişim. Nasıl hemen hüküm veririm: Vahdettin demek istiyordu ki hiçbir kuvvetimiz yoktur. Tek mesnedimiz İstanbul’a hakim olanların siyasetine uymaktır. Benim memuriyetim, onların şikayet ettikleri meseleleri halletmektir. Eğer onları memnun edebilirsem, memleketi ve halkı bu siyasetin doğru olduğuna inandırabilirsem ve bu siyasete karşı gelen Türkleri tedib edersem [cezalandırırsam], Vahdettin’in arzularını yerine getirmiş olacaktım. ‘-Merak buyurmayın efendimiz, dedim, nokta-i nazar-ı şahanenizi anladım. İrade-i seniyeniz olursa hemen hareket edeceğim ve bana emir buyurduklarınızı bir an unutmayacağım.Sevr’i 22 Temmuz 1920’de Saltanat Şurası’nda onaylayan, İngilizlerle birlikte Kurtuluş Savaşı’nı bastırmak için halife ordusu olan Kuvay-i İnzibatiye’yi örgütleyenlere “hain” denmez de ne denir?İngilizlere 15 yıl boyunca vali yardımcılıkları öneren padişah ,Yenişafak yazarı Yusuf Kaplan’ın dediği “Seküler Türk devletinin kurulmasında, İngilizler, doğrudan değil, dolaylı olarak rol oynadılar.sözü inandırıcı mıdır?

Sevr’in Türk milletini çok sınırlı bir alanda emperyalistlere bağımlı olarak yaşamaya mahkum ettiği söylenir ama Türk milletini Anadolu’dan atıp Orta Asya’ya sürme planları da yapılmıştır. Sevr’i çöpe atan milli mücadele kahramanlarının ve Atatürk’ün önemini yadsımak, “Keşke Yunan kazansaydı!” diyen Kadir Mısıroğlu’nun adını caddelere vermek, emperyalizme karşı milli birliği bozar, kutuplaşmayı artırır.Emperyalizme karşı milli birliğimizi korumaya çalışırken “Atatürk mü Vahdettin mi?” tartışmasını, tarih tartışmasının ötesine geçirip kutuplaşmaya neden olmamak lazım elbette ama Atatürk’ün hedef alınmasına izin verilmemeli. hele ki Atatürk’e hakaret edenlerin ismi caddelere, hastanelere, okullara verilmemelidir. Çünkü Atatürk’ü hedefe koymak, milli birliği hedefe koymaktır. Buna da emperyalistler sevinir. Atatürk olmadan milli birlik sağlanamaz, vatan savunması yapılamaz.