Geçen hafta Pazar günü Ödemişspor ile Tirespor arasındaki futbol karşılaşmasını izlemeye gittim. Hava gayet güzel, güneşli, pırıl pırıl; tribünler kadınlı erkekli dopdolu.Stadyum hoparlöründen yayınlanan müzikle başlama saati heyecanla bekleniyor. Yıllar öncesindeki çamur sahanın yerini güzel bir suni çim saha almış. Futbol için şartlar çok uygun. Eski yıllarda Tire ile çamur sahalarda giriştiğimiz mücadeleleri anımsıyorum zaman zaman. O zamanlar da büyük heyecan yaşanıyordu bu derbilerde; taraftarlar arasında kavgalar, gürültüler de hiç eksik olmuyordu.

Saat 14’ü gösterirken kırmızı-lacivertli on birimiz “en büyük Ödemiş” tezahüratları altında çıktı sahaya.  Mutat seremonilerden sonra nihayet maç başladı. Oyun ortada ama daha atak görünen sarı-kırmızılı Tirespor gol fırsatlarını değerlendiremiyor ilk yarıda. Bu arada özellikle Çamlık tribününde oturan ve kendilerini “Çamlık Tayfa”olarak adlandıran bir grup taraftarımız 20. dakikadan itibaren koro halinde galiz küfürlü tezahürata başlıyor. Oysa sahada, göze hoş gelmese de temiz bir futbol oynanıyor; sporcular arasında tansiyonu arttıracak herhangi bir sertlik ya da hakem hatasısöz konusu değil. İlk yarının sonlarında kazandığımız penaltıdan da yararlanamıyoruz, ne yazık ki.

İkinci devre, sahaya çıkan Tireli sporculara tribünden atılan su şişeleriyle başlıyor. Takımımız daha atak bir oyun sergiliyor bu yarıda. Ama taraftarlarımız yine ana avrat küfürlerle çınlatıyor sahayı her nedense.  Bence hatasız bir yönetim gösteren hakem de küfürlerden nasibin alıyor zaman zaman. Bu kez gol kaçırma sırası Ödemişspor’da “Efe gol gol gol” nidaları arasında nihayet beklenen golü buluyoruz maçın sonlarına doğru.

Sonuçta Ödemişspor sahadan 1-0 galip ayrılıyor. Çok güzel, ama ya o kötü küfürlü tezahürat; buna ne demeli? Tire sporlu kardeşlerimize küfür etmeden kazanamaz mıydık bu maçı? Maçtan sonra Ödemişli ve Tireli sporcular el sıkışarak centilmence ayrılıyorlar yeşil sahadan. Ödemişli fanatikler bir sevinç yumağı halinde takımlarını kutlarken ayrılıyorum stadyumdan. Çamlık’tan arabama doğru yürürken hep eski günleri anımsıyorum yine. Kavgalar gürültüler hatta şiddete varan itiş kakış bir bir geçiyor aklımdan. Küfür o zaman da yaygındı seyirciler arasında. Ama anılarımda kaldığı kadarıyla küfürler daha bireyseldi; böyle koro halinde organize küfürler henüz yoktu. Tabi ben 50-60yıl öncesinden söz ediyorum; oysa günümüzde daha ileri adımlar atılmış olması gerekmez miydi?

Daha centilmence davranan bir taraftar anlayışına doğru evrilme zamanı ne zaman gelecek? Sorarım sizlere.