Altyapı takımı genellikle küçük yaşlardaki oyuncular tarafından oluşturulmaya başlanır. Yakın yaş grupları ile ayrı ayrı birden fazla altyapı takımı oluşturulabilir. Bu takım oyuncuları, oyunda profesyonel kişiler tarafından teknik ve saha eğitimi verilerek eğitilir.Spora küçük yaşta başlamayı isteyen çocuk ya da gençler, altyapı takımlarına girmek için belirli seçmelerden geçmek zorundadırlar. Bu seçmelerde takıma alınacak oyuncunun becerileri test edilir. Gerekli beceri ve koordinasyona sahip olduğu düşünülen oyuncu altyapı takımına seçilerek eğitimlerine, antrenmanlara başlar.

Futbol, devreden bir spor dalıdır. Yeni nesilden seçmeler yapılarak takım için yeni oyuncular bulunur ve yetiştirilmek üzere bir altyapı takımı kurulur. Bu altyapı takım oyuncuları, yeterli seviyeye geldikleri zaman profesyonel olarak oyuna çıkabilirler. Bu duruma futbolda altyapı sistemi denilmektedir.Altyapı sistemi, oyunun aslında yeni nesle devri olarak açıklanabilir.

Küçük yaştaki oyuncuların eğitimi ve beceri gelişimi daha hızlı olmaktadır. Ayrıca oyuncunun küçük yaşta yetiştirilmesi, genç yaşta profesyonel olması onun için büyük avantajlı bir durumdur. Bilgi, tecrübe ve oyun deneyimi bakımından daha zengin olur. Altyapı takımları da bu yüzden genellikle 7-8 ve 10-12 yaş gruplarından oluşturulmaktadır

Futbol ile ilgili temel unsurların ve kavramların kime, nelerin, ne zaman hangi yöntemlerin kullanılacağı, nasıl öğretileceği ve nasıl değerlendirileceği bir süreç diyebilirim. Fakat bu süreçte çocukları futbola değil de futbolu çocuklara uyarlamak esas alınmalıdır diye de düşünüyorum.Çocuğun 6’yaşından 12’yaşına kadar geçen sürecine baktığımızda, her yaşın gelişim özellikleri ve öğrenme ihtiyaçları farklı farklıdır. Futbol bu ihtiyaçlara göre planlanıp uygulanabilirse ‘’ALTYAPI’’ eğitiminin kendiliğinden oluşacağını düşünüyorum.Bakınız, eğer bir Antrenör çocukların gelişim özelliklerini bilmez ise onların futbol ihtiyaçlarını karşılayamaz, öğretimler sırasında çıkabilecek problemleri çözemez ise problem çözmeyi öğretemez, daha da önemlisi çocukların ‘’nasıl’’ sorularına cevap veremez ise hem öğretemez hem öğrettikleri kalıcı olmaz.İşte ülkemizde maalesef böyle de bir sorun var. Bunu şöyle açıklamak mümkün. Antrenör  Eğitimci kime, neleri, ne zaman öğreteceğini biliyor, fakat nasıl öğreteceğini bilemiyor. Ya da nasıl öğreteceğini biliyor da neleri, kime, ne zaman öğreteceğini bilemiyor. Aslında sorunlar buradan başlıyor.

Bu bakımdan antrenör; Bilgi sahibi olmalı kişilik ve karakter açısından iyi olmalı, Felsefe, içerik plan program hazırlayabilmeli, doğru metotlarla geliştirebilme becerisine sahip olmalı, Yeterlilik olarak ben’e sahip olmalı (ego değil), Liderlik vasfı olmalı, Ödül ve cezanın nasıl olacağını bilmeli ve Kültürel değerleri olmalıdır. Ayrıca antrenör; Teknolojiyi, bilimi ve araç- gereçleri kullanabilmelidir. 17 yaşına gelen oyuncunun A’ takımda yer almasını hedef almalıdır. Bu bakımdan da Eğitimcinin görev bölümlerinin tartışmaya açık alan bırakmayan yazılı kurallarla net bir şekilde çizilmesi lazımdır.İkinci unsur İnsan; Oyunculardır. Bunlar çok yetenekli veya daha az yeteneklidir. Çok yetenekli oyuncu kitlesi az, daha az yetenekli de ise oyuncu kitlesi daha fazla olur.Üçüncü unsur İmkân/Ortam: Maddi ve manevi olarak iki bölümdür. Maddi ortam saha, tesis araç gereç vs. Manevi ortam ise, motivasyon ve psikolojik olgulardır. Eğer çocukları bu üçleme içinde yetiştirme olanağı bulunursa üreten bir kulüp ya da futbol akademi  okul olur. Böyle olursa kendi A’ Takımını aşağıdan desteklemesi, beslemesi gerçekleşir.

Ancak bizleri üzen bu üç unsurun ülkemiz kulüplerinde yok denecek kadar az sayıda olması futbolunun topal gelişmesine sebep olmaktadır.Teknik Çalışma: Antrenör Eğitiminde (teknik eğitim) TFF tarafından mutlaka zorunlu olmalıdır. Özellikle “Grassroots C Kursu ve UEFA B” kurslarında Antrenörlere bu yönde yapılacak çalışmalar net bir şekilde her yönüyle verilmelidir. Çünkü “Grassroots C kursu ve UEFA B” kursu 15 yaş altı futbolcuların eğitimlerini kapsamaktadır.Koordinasyon çalışmalarıyla, Yaratıcılığın ortaya çıkarılması için özgür düşünce ile, Hareketlilik çalışmalarıyla, Zamanlama / iletişim ile, Karar verme düşüncesi (Erken karar verme) ile geliştirilir.Antrenör Eğitiminde Bireysel Teknik çalışmalar ne kadar önemli ise “SKILL” (Müsabaka şartlarındaki çalışmalar) bir o kadar daha önemlidir. Çünkü çocukların bu çalışmalar ile erken karar vermeleri ve rakip oyuncuların baskı yaptıkları anlarda bireysel yaratıcılık yönleri geliştirilmesi sağlanır.Bunların altını çizmek isterim. Özellikle 6-13 yaş gruplarında çalışan antrenörlerin yeterli alan bilgisi ve tecrübesi olmalıdır. Kısaca bu yaş antrenörler çocuğa ilk ve orta okul okuldaki eğitim gibi şekil verebilecek nitelikte olmalıdır. Bu yaş aralığında yeterli eğitimi almayan oyuncular da ileriki futbol yaşamlarında başarılı olamıyor ya da ileri taşıyamıyor.

Şöyle bir düşünün ,Futbolcu olanlar sadece futbol oynayarak mı futbolcu oluyor? Tabi ki hayır. Çocuklar Fiziksel, Fizyolojik, Psikolojik, Bilişsel ve Sosyal evrelerde değişiklikler gösterir ve her evresinde ihtiyaçları farklıdır. Sende öyle düşünmez misin? Şimdi yukarıda saydığımız bu özelliklerin çocuğun üzerlerine olumlu yansıması ve sportif becerilerinin birleşmesiyle futbolcu olunabileceğini söylersek daha doğru olmaz mı? Ancak bunun için bir sürece ihtiyaç olduğunu adına da futbol ‘’Eğitim Süreci’’ desek ‘’Futbol Altyapı Eğitimi’’ni ortaya çıkarmış olmaz mıyız? Bak işte sana sorarak açıklamalarımı da yapmış oldum.Temel tekniklerin öğretilmesi, öğretilen temel tekniklerin beceriye dönüştürülmesi ve bu becerilerin otomatikleşmesi sağlanmalıdır. Öğrenilen oyun ve becerilerin rekabet ortamında (maçlarla) geliştirilmesi sağlanmalıdır. Öyle ki sonuç odaklı yarışmalardan kaçınılmalı 13-14 ‘yaşına kadar çocuk %50 oyunda kalarak oyunun tüm fonksiyonlarını geliştirebilmelidir.